Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών και Έντερο – Ο ρόλος του Μικροβιώματος

Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών και Έντερο – Ο ρόλος του Μικροβιώματος

Οι γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS) συνήθως παλεύουν με ορμονικές ανισορροπίες, αντίσταση στην ινσουλίνη, ακανόνιστη έμμηνο ρύση, ανισορροπίες λιπιδίων, παχυσαρκία και φλεγμονή.

Από τις πολλές μεθόδους που μπορούν να επηρεάσουν θετικά αυτές τις παραμέτρους,

ο χειρισμός του μικροβιώματος του εντέρου θα πρέπει να είναι θεμελιώδης όταν εργάζεστε με γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Αποτοξίνωση στεροειδών ορμονών

Το μικροβίωμα του εντέρου μπορεί να επηρεάσει τα κυκλοφορούντα επίπεδα στεροειδών ορμονών με διάφορους τρόπους.

Μια άμεση οδός είναι μέσω της βήτα-γλυκουρονιδάσης, ενός ενζύμου που είναι υπεύθυνο για την αποσύζευξη και την επανακυκλοφορία ουσιών που είναι συσκευασμένες για απέκκριση με κόπρανα.

Ορισμένα βακτήρια του εντέρου όπως τα Bacteroides, Clostridium και Roseburia μπορούν να παράγουν βήτα-γλυκουρονιδάση,

η οποία οδηγεί σε μειωμένη απέκκριση ουσιών που είχαν προηγουμένως δεσμευτεί μέσω της γλυκαρονιδίωσης.

Οι στεροειδείς ορμόνες και τα ξενοβιοτικά είναι και οι δύο ουσίες που υφίστανται ηπατική γλυκουρονιδίωση,

η οποία καθιστά τη βήτα-γλυκουρονιδάση και τα βακτήρια που τη δημιουργούν πρωταρχικούς στόχους για παρέμβαση.

Οι πρεβιοτικές ίνες, οι οποίες μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη δέσμευση των στεροειδών ορμονών που ανακυκλοφορούν,

μπορούν να έχουν διπλό σκοπό όταν χρησιμοποιούνται για να επηρεάσουν θετικά τους πληθυσμούς των ευεργετικών βακτηρίων του εντέρου.

Αντίσταση στην ινσουλίνη

Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό της παθολογίας του σύνδρομού πολυκυστικών ωοθηκών,

και το μικροβίωμα του εντέρου μπορεί να επηρεάσει την ευαισθησία στην ινσουλίνη με πολλούς τρόπους.

Η βακτηριακή παραγωγή λιποπολυσακχαριτών (LPS) οδηγεί σε φλεγμονή και αυξημένη διαπερατότητα του εντέρου, τα οποία και τα δύο έχουν συσχετιστεί με αντίσταση στην ινσουλίνη.

Τα δευτερογενή χολικά οξέα, όπως το λιθοχολικό και το δεοξυχολικό οξύ, συζευγνύονται από τα πρωτογενή χολικά οξέα από βακτήρια στο έντερο.

Η τροποποιημένη ποικιλότητα μικροβιώματος επηρεάζει έντονα την παραγωγή δευτερογενούς χολικού οξέος,

με χαμηλότερα επίπεδα που έχουν ως αποτέλεσμα μειωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη.

Μια χαμηλή ποικιλότητα μικροβιώματος ή μια λοξή ποικιλομορφία μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένο LPS και μειωμένα ή απορυθμισμένα επίπεδα δευτερογενών χολικών οξέων,

τα οποία συμβάλλουν περαιτέρω στην ινσουλίνη αντίσταση σε ασθενείς με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Ένας άλλος μηχανισμός με τον οποίο το μικροβίωμα επηρεάζει την αντίσταση στην ινσουλίνη είναι μέσω των λιπαρών οξέων βραχείας αλυσίδας (SCFAs).

Το βουτυρικό, το προπιονικό και το οξικό είναι 3 από τα πιο κοινά SCFA που παράγονται από βακτήρια στα έντερα, με το βουτυρικό να λειτουργεί ως κύριο καύσιμο για τα κολοκύτταρα.

Τα SCFA διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη λιπογένεση, τη γλυκονεογένεση και την οξείδωση των λιπαρών οξέων.

Έχει αποδειχθεί ότι ρυθμίζει προς τα πάνω την έκκριση του πεπτιδίου-1 που μοιάζει με γλυκαγόνο, του πεπτιδίου-2 που μοιάζει με γλυκαγόνη και του πεπτιδίου-YY,

όλα αυτά είναι ορμόνες που σχετίζονται με το μεταβολισμό της γλυκόζης.

Ισορροπία αδιπονεκτίνης/λεπτίνης

Η αντίσταση στην ινσουλίνη συχνά συνοδεύεται από μια λοξή αναλογία αδιπονεκτίνης/λεπτίνης, που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αντίσταση στη λεπτίνη.

Η αδιπονεκτίνη είναι μια αδιπονεκτίνη που θεωρείται ευεργετική.

Έχει αποδειχθεί ότι είναι αντιφλεγμονώδες και ευαισθητοποιητικό στην ινσουλίνη.

Η λεπτίνη είναι μια ορμόνη που εκκρίνεται από τον λευκό λιπώδη ιστό και στέλνει σήματα κορεσμού στον εγκέφαλο.

Η αντίσταση στη λεπτίνη συμβαίνει όταν ο εγκέφαλος αγνοεί αυτό το σήμα.

Σε παχύσαρκους ασθενείς ή ασθενείς με αντίσταση στην ινσουλίνη, η αναλογία αδιπονεκτίνης/λεπτίνης ευνοεί τη λεπτίνη.

Οι ερευνητές εργάζονται για να κατανοήσουν πώς να αυξήσουν τα επίπεδα αδιπονεκτίνης χωρίς επιβλαβείς παρενέργειες,

αν και τα επίπεδα τείνουν να ομαλοποιούνται με παρεμβάσεις που αντιμετωπίζουν την αντίσταση στην ινσουλίνη και/ή την απώλεια σωματικού βάρους.

Είναι ενδιαφέρον ότι 2 μελέτες που χρησιμοποιούν θεραπείες που συνήθως συνταγογραφούνται από φυσικοπαθητικούς,  συμπληρώματα κουρκουμίνης και βιταμίνης Δ,

έχουν δείξει πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα στην αύξηση των επιπέδων αδιπονεκτίνης (επιπλέον των άλλων ευεργετικών τους επιδράσεων).

Φλεγμονή

Ο ρόλος της φλεγμονής στο σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών έχει καθιερωθεί εδώ και καιρό.

Οι ερευνητές παρατήρησαν περαιτέρω τις συσχετίσεις μεταξύ:

  • αυξημένων ανδρογόνων
  • αυξημένης παχυσαρκίας λόγω απορρύθμισης της γλυκόζης
  • και αυξημένης έκφρασης προφλεγμονωδών κυτοκινών σε ασθενείς με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών

Συγκεκριμένα, επίπεδα C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, ιντερλευκίνη-1 (IL-1), ιντερλευκίνη- 6 (IL-6) και ο παράγοντας άλφα νέκρωσης όγκου (TNF-a) είναι συχνά αυξημένοι.

Οι σχετικές αυξήσεις σε αυτούς τους φλεγμονώδεις δείκτες αντιστοιχούν με αυξημένη παχυσαρκία,

αν και εξακολουθούν να παρατηρούνται αυξήσεις στους ΔΜΣ φυσιολογικού βάρους.

Η εξισορρόπηση του μικροβιώματος του εντέρου μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της έκφρασης των φλεγμονωδών κυτοκινών μειώνοντας το λίπος (μέσω της βελτιωμένης διαχείρισης της γλυκόζης) και ρυθμίζοντας το ανοσοποιητικό σύστημα.

Η παραγωγή SCFAs είναι ένα καλό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο επιτυγχάνεται αυτό.

Εκτός από το ρόλο τους στο μεταβολισμό της γλυκόζης,

τα SCFA επηρεάζουν τα ρυθμιστικά Τ κύτταρα και μπορούν να αναστείλουν τα ουδετερόφιλα, μειώνοντας έτσι την έκφραση του TNF-a και διαφόρων ιντερλευκινών.

Επιπλέον, ορισμένες βακτηριακές ανισορροπίες μπορούν να προάγουν τη φλεγμονή αλλάζοντας την έκφραση SCFA.

Συγκεκριμένα, στελέχη Escherichia και Shigella, που έχουν βρεθεί σε ασθενείς με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, έχει αποδειχθεί ότι μεταβάλλουν το σχηματισμό SCFA στο έντερο.

Πρεβιοτικά και προβιοτικά

Ένα υγιές και ισορροπημένο μικροβίωμα του εντέρου είναι απαραίτητο για την εξουδετέρωση των διαφόρων μυκητιάσεων,

και των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων των χρόνιων ορμονικών ανισορροπιών που υπάρχουν στο PCOS.

Τα στοχευμένα πρεβιοτικά και προβιοτικά συμπληρώματα μπορούν να αντιμετωπίσουν πολλαπλές οδούς παθολογίας του σύνδρομού πολυκυστικών ωοθηκών,

ενώ υποστηρίζουν επίσης την αποτελεσματικότητα άλλων παρεμβάσεων.

Σε μια μελέτη του 2019 από τους Sabico et al, ένα προβιοτικό πολλαπλών στελεχών που στοχεύει τον άξονα εντέρου-ήπατος βελτίωσε:

  • τα επίπεδα γλυκόζης,
  • ινσουλίνης,
  • αξιολόγησης μοντέλου ομοιόστασης για αντίσταση στην ινσουλίνη (HOMA-IR),
  • αδιπονεκτίνη,
  • IL-6,
  • TNF-a,
  • LPS
  • CRP σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ που δεν είχαν λάβει θεραπεία

Η 6μηνη, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο, δοκιμή χρησιμοποίησε Bifidobacterium bifidum W23, Bifidobacterium lactis W52, Lactobacillus acidophilus W37, Lactobacillus brevis W63, W63, Lactobacillus lactobacillus, Lactobacillus lactobacillus, Lactobacillus, Lactococcus lactis W58.

Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθούν αυτά τα αποτελέσματα σε ασθενείς με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Διαβάστε επίσης: Οιστρογόνα και γυναίκες

Δείτε επίσης: Gut health and PCOS: 3 dietary strategies you should consider | Nourish with Melanie #173