Θεραπευτικά Βότανα – Μπορούν να επηρεάσουν αυτή την ενιαία οντότητα και όχι μόνο συγκεκριμένα συμπτώματα.
Οι ισχυρές θεραπευτικές ιδιότητες των βοτάνων έχουν χρησιμοποιηθεί με διάφορες θεραπευτικές φιλοσοφίες σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας.
Βρίσκουμε φυτά που χρησιμοποιούνται στο ινδικό αγιουρβεδικό σύστημα ή στην κινέζικη ιατρική παράλληλα με το βελονισμό και άλλες τεχνικές.
Τα βότανα παίζουν επίσης έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην πνευματική θεραπευτική οικολογία των Ινδιάνων της Βορείου Αμερικής.
Τα βρίσκουμε επίσης να χρησιμοποιούνται σαν πηγές φαρμάκων στα πλαίσια της υψηλής επιστημονικής και τεχνολογικής προσέγγισης της σύγχρονης φαρμακευτικής και αλλοπαθητικής ιατρικής.
Πραγματικά, η αλλοπαθητική ιατρική που τώρα αποκαλείται συχνά ‘’ορθόδοξη’’ ιατρική, έχει τις ρίζες της στη χρήση των βοτάνων.
Μέχρι πριν από πενήντα περίπου χρόνια, όλα τα φάρμακα που αναφέρονταν στους φαρμακευτικούς κώδικες είχαν βοτανική προέλευση.
Η χρήση των βοτάνων περιορίστηκε μόνο όταν άρχισε να εξελίσσεται η χημική τεχνολογία και να αναπτύσσεται η χημειοθεραπεία.
Εντούτοις, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η πλειοψηφία των φαρμάκων εξακολουθεί να προέρχεται από φυτικό υλικό.
Αυτό θα γίνει φανερό από μερικά πολύ απλά παραδείγματα.
Θεραπευτικά Βότανα
Οι αμφεταμίνες που βασίζονται στο αλκαλοειδές εφεδρίνη, παίζουν σημαντικό ρόλο στην ιατρική και χρησιμοποιούνται σε διεγερτικά και αντιασθματικά φάρμακα.
Η εξερεύνηση τους άρχισε με την ανακάλυψη του ενεργού συστατικού, της εφεδρίνης, στο κινέζικο βότανο Μα Χουάνγκ (Ephedra Sinica, Εφέδρα η σινική).
Τα στεροειδή, τα ‘’θαυματουργά’’ φάρμακα της δεκαετίας του ’60 που τώρα είναι γνωστό ότι έχουν σημαντικές παρενέργειες, εξακολουθούν να παρασκευάζονται από μια ουσία που εξάγεται από τα διάφορα είδη Διοσκορίας (Dioscorea spp).
Αλλά και η ασπιρίνη ανακαλύφθηκε τον προηγούμενο αιώνα από μια σειρά φυτών όπως η σπειραία και η μαύρη ιτιά.
Μάλιστα, το όνομα της προέρχεται από το Σπειραία, το παλιό βοτανικό όνομα της φιλιπέντουλας.
Έτσι βλέπουμε ότι η αλλοπαθητική ιατρική εξακολουθεί να χρησιμοποιεί βότανα, έστω και κατά περιορισμένο τρόπο.
Τα φυτά θεωρούνται στην αλλοπαθητική ιατρική σαν μια πηγή ενεργών συστατικών,
- ειδικών βιο-ενεργών χημικών ουσιών που μπορούν να αναλυθούν,
- να παρασκευαστούν συνθετικά και να χρησιμοποιηθούν με τη μορφή ισχυρών φαρμάκων.
Το σώμα θεωρείται ότι είναι ουσιαστικό βιοχημικό στη φύση του, και επομένως, όταν εμφανίζει κάποια δυσλειτουργία, το πρόβλημα εντοπίζεται στο επίπεδο των χημικών διεργασιών και των μορίων.
Έτσι για να το κάνουμε να λειτουργήσει και πάλι σωστά, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε χημικές ουσίες.
Αν αυτή η θεώρηση είναι σωστή, γιατί να μη χρησιμοποιούμε μεμονωμένα συστατικά από φυτά;
Σε τελική ανάλυση, η φύση περιέχει ισχυρές ουσίες όπως η μορφίνη, που εξακολουθεί να είναι ένα από τα καλύτερα γνωστά παυσίπονα.
Γιατί λοιπόν να μην προσεγγίσουμε τα φυτά με αυτό τον τρόπο;
Μέσα στο γενικό πλαίσιο της επιστημονικής προσέγγισης, φαίνεται δικαιολογημένο και έγκυρο να αντιμετωπίζουμε τον άνθρωπο σαν ένα βιομηχανικό εργαστήριο όπου συγκεκριμένες χημικές ουσίες ασκούν συγκεκριμένες επιδράσεις.
Απόσπασμα από το βιβλίο ‘’Οδηγός Βοτανοθεραπείας – Η Νέα Ολιστική Βοτανοθεραπεία’’ του David Hoffman.
Διαβάστε επίσης: Τροφές και βότανα για προστασία των οστών σας
Δείτε επίσης: Best Herbs for Common Colds
