Θεέ μου σε ευχαριστώ που τα πόδια μου γλίστησαν και με έφεραν σε λάθος βήματα

Θεέ μου σε ευχαριστώ που τα πόδια μου γλίστησαν και με έφεραν σε λάθος βήματα

Θεέ μου σε ευχαριστώ, σήμερα δε θα γκρινιάξω όπως τις υπόλοιπες ημέρες.

Σήμερα, θα σε ευχαριστήσω διότι διαπιστώνω πως αυτά που θεωρούσα μικρά, είναι τελικά αυτά που δίνουν νόημα στη ζωή μου.

Θεέ μου, σε ευχαριστώ για τα δύο χέρια μου που έχω και σήμερα.

Μπορώ να δίνω και να παίρνω αγκαλιές, μπορώ να βοηθάω εκείνον που έχει πέσει για να ανέβει.

Θεέ μου σε ευχαριστώ που τα πόδια μου γλίστρησαν και με έφεραν σε λάθος βήματα.

Μέσα από τις λάθος επιλογές μου οδηγήθηκα στις σωστές και έγινα σοφότερη.

Θεέ μου, σε ευχαριστώ που έφερες ανθρώπους που με πλήγωσαν στη ζωή μου.

Τι θα ήμουν χωρίς αυτούς που με πλήγωσαν;

Ποια σοφία θα είχα, ποια δάκρυα θα σχημάτιζαν την προσωπικότητά μου και θα ωρίμαζαν τη διαδρομή μου;

Τι θα ήμουν χωρίς αυτούς που με πλήγωσαν.

Μία προσωπικότητα χωρίς δύναμη, χωρίς βιώματα, χωρίς να έχει αποκτήσει εμπειρία και συναισθηματική διάπλαση.

Θεέ μου, πώς θα μεγάλωνα χωρίς αυτούς που πληγές μου άνοιξαν;

Πώς θα αποφάσιζα να γίνω κάτι σημαντικότερο, πώς θα ξεκολλούσαν από την αδράνειά μου;

Θεέ μου, ευχαριστώ για τους λάθος ανθρώπους που ήρθαν στη ζωή μου, αυτοί όλοι τους είναι η περιουσία μου.

Δε μου έδωσαν βοήθεια και με έμαθαν να κατακτώ τα πάντα μόνη μου και να μην εξαρτώμαι από κανέναν.

Με πείσμωσαν και έμαθα να με αγαπώ περισσότερο.

Με έκαναν καλύτερο άνθρωπο διότι με μύησαν στην αρετή της συγχώρεσης και της ηθικής μου τελειοποίησης.

Πώς θα σε γνώριζα Θεέ μου αν δε με πλήγωναν;

Θα ήμουν χαμένη στην καλοπέρασή μου, στις βόλτες και την ανεμελιά μου.

Η πληγή που μου άνοιξε με έφερε κοντά σου περισσότερο, Θεέ μου!

Θεέ μου, σε ευχαριστώ για αυτούς που με αγάπησαν.

Μου χάρισαν όμορφες βόλτες σε ηλιόλουστα μέρη, ξεχωριστές αναμνήσεις που αποτυπώθηκαν σε φωτογραφίες, άλμπουμ και εικόνες προφίλ, κατακτώντας σε μία στιγμή και ολόκληρη την αιωνιότητα.

Αυτοί που με αγάπησαν μου έδειξαν πως υπάρχει αγάπη ακόμα και στους σκληρούς και απόκρημνους βράχους που εξωτερικά βάλλονται από επιθέσεις φιδιών και εντόμων.

Αυτοί που με αγάπησαν μου έδειξαν πως ακόμα και αν κάτι δε διαρκέσει για πάντα δε μειώνει την αξία της στιγμής όταν τη ζούσα.

Δεν θέλω να γκρινιάζω άλλο, δε θέλω άλλο να είμαι μίζερη και να ξεχνάω όλα τα καλά που έχω.

Τόσα απλά και καθημερινά δώρα, αλλά πόσο μεγάλη κάνουν τη ζωή!

Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη, δημοσιογράφος

Διαβάστε επίσης: Αυτοί που αντέχουν τελικά έχουν πονέσει πολύ

Leave a comment

Send a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *