Εκκολπωμάτωση

<strong>Εκκολπωμάτωση</strong>

Στις Δυτικές χώρες ο ένας στους δέκα σαραντάρηδες και ο ένας στους τρεις εξηντάρηδες υποφέρουν από εκκολπωμάτωση.

Αιτία αυτής της αρρώστιας θεωρείται σήμερα η δυσκοιλιότητα.

Εκκολπωμάτωση είναι η ανάπτυξη μικρών σακοειδών προεκβολών στο τοίχωμα του κώλου.

Ήταν η πρώτη αρρώστια, που οι γιατροί παραδέχτηκαν ότι προέρχεται από την έλλειψη ινών στο διαιτολόγιο.

Αυτό είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο, γιατί μέχρι πρόσφατα, τα άτομα που υπόφεραν από εκκολπωμάτωση συμβουλεύονταν να αποφεύγουν τις φυτικές ίνες, η ‘’άπεπτο υλικό’’, στο διαιτολόγιο τους.

Ο όρος ‘’άπεπτο υλικό’’ ήταν ατυχής, γιατί υπονοούσε ότι τροφές πλούσιες σε ίνες μετατρέπονται στο έντερο σε τραχιά μάζα, που ερεθίζει τον εσωτερικό χιτώνα.

Αυτό ήταν λάθος, γιατί οι ίνες βοηθούν αντίθετα στη δημιουργία μαλακιάς και όχι τραχιάς εντερικής μάζας.

Η εκκολπωματίτιδα, ένας προτιμότερος όρος, υποδηλώνει τη φλεγμονή ενός ή περισσότερων εκκολπωμάτων.

Τα εκκολπώματα σπάνια μολύνονται.

Προκαλούν, ωστόσο, πόνο στην κοιλιά και δυσφορία, μολονότι τις περισσότερες φορές τα συμπτώματα τους είναι ελάχιστα, με αποτέλεσμα να παραμένουν ανεξιχνίαστα.

Πώς αναπτύσσονται τα εκκολπώματα;

Όταν το περιεχόμενο του κώλου είναι μαλακό και ογκώδες, εύκολα προωθείται μέσα στο έντερο με τη βοήθεια των ρυθμικών περισταλτικών κινήσεων των μυών του εντερικού τοιχώματος.

Όταν το περιεχόμενο είναι σκληρό και μικρό σε όγκο, εξαιτίας υπερβολικής απορρόφησης του νερού,

τότε ο μυς του εντερικού τοιχώματος καταβάλλει επιπλέον προσπάθεια για να εξασφαλίσει την προώθηση του.

Για να καταλάβετε πως η σκληρότητα των περιττωμάτων αυξάνει την απαιτούμενη προσπάθεια για την προώθηση τους,

συγκρίνεται το πόσο εύκολα σπρώχνουμε ένα κομμάτι βούτυρο μέσα σε ένα λαστιχένιο σωλήνα και πόσο δύσκολα ένα κομμάτι πίσσας ή οποιοδήποτε άλλη σκληρή ουσία.

Για να ανταπεξέλθει σε αυτές τις επιπλέον απαιτήσεις ο μυς παχαίνει, στην προσπάθεια να αυξήσει την αποτελεσματικότητα του,

πράγμα που αναπόφευκτα οδηγεί σε αυξημένες πιέσεις μέσα στο έντερο.

Με τον καιρό, αυτές οι αφύσικες πιέσεις σπρώχνουν το εντερικό τοίχωμα και δημιουργούν σακοειδείς προεκβολές, τα εκκολπώματα.

Η προεκβολή των εκκολπωμάτων θυμίζει τον τρόπο που προεξέχει η σαμπρέλα ενός ποδηλάτου μέσα από μια τρύπα στο εξωτερικό λάστιχο,

η τον τρόπο που προβάλλει ο πηλός μέσα από τα δάκτυλα, όταν το χέρι που το κρατάει σφίγγεται σε γροθιά.

Τώρα που ο ρόλος των φυτικών ινών έχει γίνει πλατιά αποδεκτός, η άποψη ότι η απουσία τους από το διαιτολόγιο καταπολεμά αυτή την αρρώστια, έχει εγκαταλειφθεί.

Αν τα μικρά, σκληρά και ξερά κόπρανα που συνδέονται με τη δυσκοιλιότητα οδηγούν στο σχηματισμό εκκολπωμάτων,

τότε ο στόχος μας είναι να ενθαρρύνουμε τα μεγάλα, μαλακά, υγρά κόπρανα, πράγμα που κατορθώνεται τρώγοντας φυτικές ίνες.

Ο Δρ Κέννεθ Χήτον, ένας από τους κορυφαίους στη έρευνα των διαιτολογικών ινών, εξέφρασε ολοκάθαρα την άποψη του για μια ικανοποιητική εντερική συμπεριφορά,

συστήνοντας ‘’σκληρό μέσα, μαλακό έξω’’, υπονοώντας ότι όταν η τροφή που τρώγεται είναι πλούσια σε ίνες, τα κόπρανα είναι μαλακά.

Ο αφορισμός αυτός δεν είναι απόλυτα σωστός, γιατί οι τροφές που περιέχουν άφθονες ίνες δεν είναι απαραίτητα σκληρές.

Αυτή η καινούργια άποψη για την εκκολπωμάτωση εξηγεί τη σπανιότητα της ακόμα και στις Δυτικές χώρες μέχρι πριν εξήντα χρόνια πριν από τότε,

το δυτικό διαιτολόγιο περιείχε ακόμα αρκετές ίνες.

Στον ίδιο λόγο οφείλεται και η σχεδόν καθολική απουσία της από τις χώρες του Τρίτου Κόσμου, όπου το καθημερινό διαιτολόγιο είναι πλούσιο σε ίνες.

Από τη στιγμή που εκδηλώνεται μια αρρώστια, η ανακάλυψη και εξάλειψη της αιτίας της δεν εξαφανίζει και αυτή την ίδια,

κάποια μορφή θεραπείας είναι συχνά απαραίτητη.

Από την άλλη πλευρά, θεραπεία μιας αρρώστιας χωρίς ταυτόχρονη προσπάθεια εξάλειψης ή περιορισμού των παραγόντων που την προκαλούν,

είναι σαν να αρπάζουμε ένα παιδί από τη φωτιά, να φροντίζουμε τα εγκαύματα του και έπειτα να το ξαναρίχνουμε στις φλόγες,

που ήταν υπεύθυνες για τη δημιουργία των εγκαυμάτων του.

Η εξάλειψη της αιτίας είναι πολύ προτιμότερη από την απλή θεραπεία των συμπτωμάτων μιας αρρώστιας.

Για παράδειγμα, είναι καλύτερο να βουλώνουμε την τρύπα ενός σωλήνα, παρά να χρησιμοποιούμε κουβάδες για να μαζεύουμε νερό που διαφεύγει.

Οποιανδήποτε λοιπόν θεραπεία της εκκολπωμάτωσης πρέπει να συνοδεύεται από αλλαγή στο διαιτολόγιο.

Απόσπασμα από το βιβλίο ‘’Οι φυτικές Ίνες, η βάση της υγιεινής διατροφής’’, Ντένις Μπέρκιτ.      

Διαβάστε επίσης: Τι συναισθήματα εκφράζει το στομάχι μας

Δείτε επίσης: Colon Problems: Diverticular Disease