Ο βελονισμός ''νικάει'' την ενέσιμη μορφίνη που χρησιμοποιείται για τον πόνο

Ο βελονισμός ''νικάει'' την ενέσιμη μορφίνη που χρησιμοποιείται για τον πόνο

Βελονισμός

Μια νέα εκπληκτική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο αμερικάνικο περιοδικό American Journal of Emergency Medicine με τον τίτλο: 

“Acupuncture vs intravenous morphine in the management of acute pain in the ED”,

αποκαλύπτει ότι ο βελονισμό, μια από τις πιο αρχαίες τεχνικές για την αντιμετώπιση του πόνου,

είναι πιο αποτελεσματικός, ανακουφίζει πιο γρήγορα από το πόνο και με λιγότερες αρνητικές παρενέργειες από την χρήση της ενδοφλέβιας μορφίνης.

Η μελέτη (διάρκειας ενός έτους) πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Fattouma Bourguiba στην Τυνησία,

μια μονάδα τριτοβάθμιας περίθαλψης με πάνω από 100.00 επισκέψεις ανά έτος στην μονάδα επειγουσών αναγκών.

Στη μελέτη συμμετείχαν 300 ασθενείς με οξύ πόνο:

  • 150 ασθενείς στην ομάδα που χορηγήθηκε μορφίνη (μέχρι 15mg ημερησίως)
  • και 150 ασθενείς στην ομάδα που εφαρμόστηκε βελονισμός.

Οι δυο ομάδες ήταν συγκρίσιμες όσον αφορά την ηλικία, το φύλο και τις συν-νοσηρότητες,

με τη μόνη σημαντική διαφορά να εντοπίζεται στο ότι στην ομάδα μορφίνης υπήρχαν περισσότεροι ασθενείς με κοιλιακό άλγος,

και στην ομάδα βελονισμού ασθενείς με περισσότερα περιστατικά οσφυαλγίας.

Τα εντυπωσιακά αποτελέσματα αναφέρθηκαν ως εξής:

“Ποσοστό επιτυχίας ήταν σημαντικά διαφορετικό μεταξύ των δύο ομάδων (92% στην ομάδα βελονισμού έναντι 78% στην ομάδα μορφίνης).

Ο χρόνος αποτελεσματικότητας ήταν 16±8 λεπτά στην ομάδα βελονισμού έναντι 28±14 λεπτά στην ομάδα μορφίνης.

Η διαφορά ήταν στατιστικά σημαντική.

Μέση απόλυτη απόκλιση στην βαθμολογία του πόνου μεταξύ των 2 ομάδων ήταν 7,7.

Η διαφορά αυτή δεν θεωρήθηκε κλινικά σημαντική διότι η ελάχιστη κλινικά σημαντική απόλυτη διαφορά που αναφέρθηκε από το Todd et al είναι 13.

Στην ομάδα μορφίνης η μέση συνολική δόση της χορηγούμενης μορφίνης ήταν 0,17 ± 0,08 mg/kg.

Η μεταβολή της κλίμακας του πόνου από την αρχική τιμή σε σχέση με το χρόνο στις 2 ομάδες παρουσιάζεται στο παρακάτω σχήμα.

Από το χρονικό σημείο των 5 λεπτών, η ομάδα βελονισμού ανέφερε σημαντικά μεγαλύτερη μείωση του πόνου, σε σύγκριση με την ομάδα μορφίνης.

Η διαφορά αυτή συνέχισε καθ’ όλη τη διάρκεια της μελέτης.

Αλλαγή της αρτηριακής πίεσης, του καρδιακού ρυθμού, του αναπνευστικού ρυθμού και του κορεσμού οξυγόνου δεν ήταν σημαντική και στις δύο ομάδες.

tcm 1

Γράφημα από τη μελέτη που δείχνει τις διαφορές που σημειώθηκαν στην μείωση του πόνου συγκριτικά μεταξύ της μορφίνης και του βελονισμού.

Συνολικά, 89 ασθενείς (29,3%) εμφάνισαν μικρές ανεπιθύμητες ενέργειες:

  • 85 (56,6%) στην ομάδα μορφίνης και
  • 4 (2,6%) στην ομάδα βελονισμού

Η διαφορά ήταν σημαντική μεταξύ των δύο ομάδων (Πίνακας 3).

Πιο συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια ήταν η ζάλη στην ομάδα μορφίνης (42%) και η θραύση της βελόνας στην ομάδα βελονισμού (2%).

Δεν σημειώθηκε σημαντική ανεπιθύμητη ενέργεια κατά τη διάρκεια του πρωτοκόλλου μελέτης. (Βλ. Πίνακα 3.) “

tcm 2

Εν ολίγοις, η ομάδα βελονισμού διαπίστωσε μεγαλύτερη ανακούφιση από τον πόνο, πιο γρήγορα και με πολύ λιγότερες παρενέργειες.

Από το 1996, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) αναγνώρισε τον βελονισμό ως μια ασφαλή και αποτελεσματική θεραπεία για την αντιμετώπιση ενός ευρύτατου φάσματος παθήσεων, συμπεριλαμβανομένου του πόνου και της δυσφορίας.

Παρά ταύτα, η χρήση βελονισμού στο συμβατικό πρότυπο φροντίδας εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά σπάνια.

Υπάρχει ένας βαθύς σκεπτικισμός για τις θεραπευτικές μεθόδους που δεν έχουν ακόμα σαφή μηχανισμό δράσης, όπως καθορίζεται από την συμβατική βιοϊατρική κατανόηση και ορολογία.

Συχνά, αντί αυτού, τα θεραπευτικά τους αποτελέσματά καταγράφονται ως placebo (εικονικό φάρμακο).

Ωστόσο, το εικονικό φάρμακο, δεν είναι μια έννοια τόσο περιοριστική όσο μπορεί να φαίνεται αρχικά.

Στην πραγματικότητα το φαινόμενο placebo αντικατοπτρίζει τη βαθιά δύναμη και την αναγεννητική ικανότητα του σώματος-νου, να θεραπεύει τον εαυτό του.

Και δεδομένου ότι η ισχύς της μεταφράζεται άμεσα σε πραγματικές, μετρήσιμες βελτιώσεις από την άποψη των κλινικών αποτελεσμάτων, δεν έχει σημασία αν κατανοούμε πλήρως το πώς λειτουργεί.

Επίσης, θεωρήστε ότι η θεραπεία που βασίζεται σε αποδεικτικά στοιχεία (evidence-based) όχι μόνο εξαρτάται αποκλειστικά από τα κλινικά αποτελέσματα ως τελική απόδειξη της παρεμβατικής αποτελεσματικότητας,

αλλά επίσης, ολόκληρο αυτό το μοντέλο ιατρικής εξαρτάται από τον ”έλεγχο”του εικονικού φαρμάκου,

καθώς ήδη αναγνωρίζεται σιωπηρά ότι έχει τεράστια δύναμη στο να επηρεάζει τα αποτελέσματα στις περισσότερες παρεμβάσεις.

Έτσι, ανεξάρτητα από το εάν έχει αναγνωριστεί ή όχι ένας “μηχανισμός δράσης”, έχει δευτερεύουσα σημασία για το αν λειτουργεί ή όχι στην κλινική πρακτική.

Ο βελονισμός είναι μια από τις πιο γνωστές εναλλακτικές μεθόδους, με δεδομένα κλινικών δοκιμών που υποστηρίζουν την αξία του σε περισσότερες από 100 διαφορετικές παθήσεις.

Αν κάνετε μια αναζήτηση στο pubmed.gov, θα βρείτε πάνω από 6.700 δημοσιευμένες μελέτες σχετικά με τις λέξεις-κλειδιά “πόνος” και “βελονισμός”.

Είναι σαφές ότι αυτή η νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι ο βελονισμός έχει έναν ισχυρό ρόλο στη διαχείριση του πόνου.

Με τον εθισμό στα φάρμακα ανακούφισης πόνου που πλήττουν εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο,

ο βελονισμός είναι απόλυτα έτοιμος να παράσχει στους ασθενείς μια εναλλακτική αφάρμακη λύση.

Η σύγκριση των δυσμενών επιδράσεων είναι εντυπωσιακά υπέρ του βελονισμού ως ασφαλέστερου τρόπου.

Τέλος, παρουσιάζονται τα εκπληκτικά συμπεράσματα της μελέτης:

”Η μελέτη μας έδειξε ότι σε ασθενείς με σύνδρομο οξύ πόνου που εμφανίζονται στα περιστατικά Επείγουσας Ανάγκης, ο βελονισμός είναι τουλάχιστον εξίσου αποτελεσματικός και έχει ένα καλύτερο προφίλ ασφάλειας από την μορφίνη”

Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης δείχνουν ότι ο βελονισμός μπορεί να συμβάλει στον έλεγχο των συνθηκών οξύ πόνου και φαίνεται να είναι ασφαλής και αποτελεσματικός.

Θα πρέπει στο μέλλον να διεξαχθούν μελέτες σε διεθνείς πληθυσμούς.”

Διαβάστε επίσης: Ρινικοί πολύποδες και φυσικές θεραπείες

Δείτε επίσης: The scientific basis of acupuncture meridians