Οι ριζικές αιτίες της Νόσου Πάρκινσον

Οι ριζικές αιτίες της Νόσου Πάρκινσον

Αιτίες της Νόσου Πάρκινσον

Το 1817, ο Τζέιμς Πάρκινσον δημοσίευσε ένα δοκίμιο σχετικά με ‘’μια παράλυση του σώματος ότι τρέμει’’.

Το 1911, η λεβοντόπα συντέθηκε για πρώτη φορά από τον Casimir Funk, αν και άρχισε να εφαρμόζεται στην κλινική πράξη μέχρι το 1967.

Η πρώτη μεγάλη μελέτη σχετικά με τις θετικές επιδράσεις της σε άτομα με νόσο του Πάρκινσον δημοσιεύτηκε το 1968.

Μέχρι και σήμερα δεν έχουν αλλάξει πολλά στη διάγνωση και τη θεραπεία της νόσου Πάρκινσον.

Μια προσέγγιση που ονομάζεται FAN-C μπορεί να βοηθήσει άτομα με νόσο του Πάρκινσον.

F σημαίνει Functional Medicine, Λειτουργική Ιατρική που ενοποιεί και ενσωματώνει στην άσκηση της τη γνώση πολλαπλών επιστημών, με στόχο τη συνολική φροντίδα της υγείας του ανθρώπου.

Το Α είναι για αξιολόγηση: Τις τελευταίες 2 δεκαετίες πρακτικής, έχει διαπιστωθεί ότι η συνήθης εξέταση για άτομα με αυτή τη διάγνωση είναι ανεπαρκής και ελλιπής.

N είναι για τα Νεύρα: Από τις υπερτροφές μέχρι τα συμπληρώματα, υπάρχει μια αυξανόμενη λίστα με θρεπτικά συστατικά που είναι κρίσιμα για την υγεία και τη λειτουργία του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος.

Και, τέλος, το C σημαίνει Cell – ειδικά αναγεννητική ιατρική και τις εκπληκτικές δυνατότητες των θεραπειών με βλαστοκύτταρα.

Αιτίες της Νόσου Πάρκινσον

Σε αυτό το άρθρο, θα επικεντρωθούμε στην αξιολόγηση της εξέτασης σε περιπτώσεις Πάρκινσον και θα ρίξουμε λίγο φως στις πιθανές κατευθύνσεις για υποστήριξη των ασθενών με αυτή τη διάγνωση.

Μόνο η αντιμετώπιση του τελικού σταδίου της διαδικασίας της νόσου στη νόσο του Πάρκινσον,

δηλαδή της καταστροφής της μέλαινας ουσίας και των κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη, είναι θλιβερά ανεπαρκής και πολύ αργή στην εξέλιξη της νόσου!

Ποιοι είναι οι παράγοντες που συμβάλλουν στη νόσο

Η σωστή αξιολόγηση θα καθορίσει την πορεία της θεραπείας.

  • Αναλύσεις αίματος (Θυροειδή, γενική αιματολογική, βιοχημικές)
  • Ιικά πάνελ (μοριακός μιμητισμός)
  • Διάγνωση βαρέων μετάλλων
  • Δοκιμή αυτοαντισωμάτων
  • Έλεγχος υγείας του εντέρου
  • Μεταβολικές & Διατροφικές Ανισορροπίες

Ο μοριακός μιμητισμός είναι η έννοια των παθογόνων μορίων που μιμούνται τα δικά τους πεπτίδια, πυροδοτώντας έτσι μια απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος που μπορεί να οδηγήσει σε αυτοάνοση επίθεση στους ιστούς του ξενιστή.

Διάφορες έρευνες υποστηρίζουν ότι η μοριακή μίμηση μπορεί να επεκταθεί πέρα ​​από τις αλληλουχίες αμινοξέων για να συμπεριλάβει microRNA και πρωτεομικές επιδράσεις.

Αυτές είναι είτε παθογόνες είτε salutogenic (ευεργετικές) σε σχέση με τη νόσο του Πάρκινσον, τη νόσο του Αλζχάιμερ και άλλες νευροεκφυλιστικές διαταραχές.

Ορισμένα δεδομένα υποδηλώνουν έναν ρόλο του ανοσοποιητικού συστήματος στην παθογένεση της νόσου του Πάρκινσον, επίσης ότι οι λοιμώξεις από τον ιό του απλού έρπητα-1 (HSV-1) μπορεί να προάγουν την εξέλιξη της νόσου.

Το HSV έχει έρθει στο φως σε κάποια πρόσφατη έρευνα ως ένας άλλος πιθανός παράγοντας που συμβάλλει στη νόσο του Πάρκινσον.

Για να γίνει σωστή αξιολόγηση της μοριακής μίμησης του ιού, θα πρέπει να περιλάβουμε τον ιό Epstein Barr (EBV), τον κυτταρομεγαλοϊό (CMV) (IgG/M) και τον HSV-1 και -2.

Αιτίες της Νόσου Πάρκινσον

Τοξικότητα βαρέων μετάλλων

Με όλες τις χρόνιες νευροεκφυλιστικές καταστάσεις, τα βαρέα μέταλλα θα πρέπει να αποκλείονται και να γίνεται η σωστή θεραπεία.

Ο Δρ. Ντέιβιντ Πέρλμουττερ (νευρολόγος) παρουσίασε ένα βίντεο περίπτωσης ενός κυρίου με το κοινό βάδισμα με ανακατεύθυνση της νόσου του Πάρκινσον.

Έπειτα του έδωσε συμπλήρωμα γλουταθειόνης και το βάδισμα του ασθενούς έγινε εξαιρετικά ομαλό και επίμηκες.

Οι διάφοροι επαγγελματίες υγείας που έχουν χρησιμοποιήσει αυτή τη τεχνική με τη γλουταθειόνη δεν είχαν καλά αποτελέσματα.

Αυτό οφείλεται στο φορτίο με βαρέα μέταλλα που είχαν στην κυκλοφορία όπως είναι το αρσενικό, κάδμιο, μόλυβδος και ο υδράργυρος.

Η σωστή εκπαίδευση για κάθε επαγγελματία υγείας είναι απαραίτητη για σωστή αξιολόγηση και θεραπεία των τοξικών βαρέων μετάλλων.

Υπάρχουν αρκετά τεστ που μπορείτε να κάνετε για να εντοπίσετε βαρέα μέταλλα, όπως είναι το HTMA (Hair Tissue Mineral Analysis).

Νευρολογικά Αυτοαντισώματα

Για να αποκλείσετε άλλες πιθανές αιτίες συμπτωμάτων του Πάρκισνον, μπορείτε να  χρησιμοποιήσετε μια ολοκληρωμένη ομάδα από 16 μελετημένα νευρολογικά αυτοαντισώματα.

Τα αποτελέσματα των δοκιμών μπορούν να καθοδηγήσουν τους παρόχους στα πρωτόκολλα θεραπείας:

  • εντοπίζοντας τους μηχανισμούς πίσω από την εξέλιξη της νόσου
  • παρέχοντας έναν οδικό χάρτη για λύσεις και βελτιωμένα αποτελέσματα υγείας σε αυτήν την προκλητική αρένα της νόσου.

Οι ευρείες κατηγορίες για τις οποίες ελέγχονται περιλαμβάνουν:

  • αντιγόνα απομυελίνωσης
  • διαταράκτες του αιματοεγκεφαλικού φραγμού
  • ειδικούς δείκτες διαταραχών οπτικού και του αυτόνομου νευρικού συστήματος
  • περιφερικές νευροπάθειες
  • αυτοανοσία του εγκεφάλου

Τα συμπτώματα που σχετίζονται με την αυτοανοσία στο νευρικό σύστημα περιλαμβάνουν:

  • Αταξία
  • Αισθητηριακή απώλεια
  • Νευροπάθειες
  • Εξασθενημένη όραση
  • Φωτοευαισθησία
  • Μυϊκοί πόνοι/σπασμοί
  • Μυϊκή αδυναμία/ατροφία
  • Ορθοστατική υπόταση
  • Χρόνιος πόνος/ινομυαλγία
  • Ομίχλη του εγκεφάλου και Απώλεια μνήμης
  • Αυτοάνοσο νόσημα

Αυτά τα συμπτώματα είναι μάλλον ασαφή και πανταχού παρόντα.

Ωστόσο, η διάγνωση της νόσου του Πάρκινσον είναι καθαρά κλινική.

Θεωρώ ότι οι πληροφορίες από αυτήν τη δοκιμή είναι χρήσιμες για τη διαφοροποίηση της νευρολογικής αυτοανοσίας από άλλες αιτίες των συμπτωμάτων.

Υγεία του εντέρου

Με τη νόσο του Πάρκινσον, η δυσκοιλιότητα και άλλες πεπτικές ανισορροπίες μπορεί να είναι κύρια συμπτώματα.

Η φυσική αντιμετώπιση της υγείας του εντέρου είναι θεμελιώδης στις πρακτικές μας.  

Εδώ μπορεί να γίνει μια ανάλυση κοπράνων για να ερευνηθεί το μικροβίωμα που είναι μια σημαντική πληροφορία για την χλωρίδα του εντέρου.

Διάφορες έρευνες προτείνουν ότι η εντερική υπερδιαπερατότητα (σύνδρομο διαρρέοντος εντέρου) μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη αυτοάνοσων ασθενειών όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας ή να τις επιδεινώσει.

Ο επιθηλιακός φραγμός παίζει βασικό ρόλο στη ρύθμιση των περιβαλλοντικών παραγόντων που εισέρχονται στο σώμα.

Έχει παρατηρηθεί σε άτομα με νόσο του Πάρκινσον κατεστραμμένη εντερική μικροχλωρίδα και οι ερευνητές πιστεύουν ότι:

μπορεί να προκαλέσει μια τοπική φλεγμονή ακολουθούμενη από συσσώρευση α-συνουκλεΐνης και δημιουργία σωμάτων Lewy.

Πρόσφατη έρευνα υποδηλώνει ότι η γαστρεντερική μικροχλωρίδα και τα υποπροϊόντα τους συνδέονται άμεσα με την παθογένεση της άνοιας μέσω της πυροδότησης μεταβολικών ασθενειών και φλεγμονής χαμηλού βαθμού.

Ποιο είναι το συμπέρασμα;

Αξιολογώντας διεξοδικά ολόκληρη τη δυναμική ύπαρξη και κοιτάζοντας πέρα από τα τελικά στάδια της νόσου,

είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε αποτελεσματικά πιο ολοκληρωμένα προγράμματα θεραπείας για τα άτομα με Πάρκινσον καθώς και να βελτιώσουμε την ποιότητα ζωής τους.

Η χρησιμοποίηση της FAN-C προσέγγισης για τη νόσο του Πάρκινσον μπορεί να βοηθήσει τα άτομα στη σταθεροποίηση του βαδίσματος τους και στη βελτίωση της ομιλίας τους.  

Διαβάστε επίσης: Νόσος του Πάρκινσον: Παράγοντες κινδύνου και Εναλλακτικές Θεραπείες

Δείτε επίσης: Alternative Therapies for Parkinson’s